سهم پایین پژوهش از تولید ناخالص داخلی در کشور

به گزارش خبرنگار مهر، محمد سعید سیف، در وبینار الگوهای نوین در ارتباط پژوهشگاهی علوم انسانی با نیازهای جامعه و صنعت که امروز برگزار شد، اظهار کرد: سهم پژوهش در ایران از GDP (تولید ناخالص داخلی) کمتر از نیم درصد است در حالی که این عدد در کشورهای دیگر قابل توجه است. به طوری که در کشوری مثل چین دو درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف سرمایه گذاری در حوزه تحقیق و توسعه می کنند و کشوری مانند کره جنوبی ۴ درصد از GDP خود را به پژوهش اختصاص داده است.

وی افزود: ما با این سرمایه گذاری اندک بسیار سخت می توانیم رقابت کنیم. سرمایه گذاری مالی در ایران در بخش پژوهش چیزی برای گفتن ندارد و در واقعی توانی برای مانور و رقابت با سایر کشورها نداریم.

مدیر کل ارتباط با جامعه و صنعت وزارت علوم ادامه داد: ما در حوزه علوم انسانی افراد شاخصی داریم که در سطوح بین الملل درخشیده اند اما وقتی متوسط کشور را در نظر می گیریم آمار و ارقام، وضعیت خوبی را نشان نمی دهد. شاخص باسوادی در ایران ۸۶ درصد است و تقریبا سواد عمومی ما متوسط دنیا است اما از لحاظ کیفیت نیروی انسانی اهرم جدی و ویژه ای نداریم.

وی با اشاره به اینکه با توجه به شرایط کنونی در ایران ما نیازمند همکاری و هم افزایی هستیم، اظهار داشت: ما نیروی انسانی و دانش انباشته ای برای رقابت جدی نداریم اما می توانیم هم افزایی داشته باشیم و با توجه به تعدد پژوهشگاهها و مراکز اجرایی مرتبط اگر این هم افزایی شکل بگیرد می توان انتظار جهش و پیشرفت خارج از قاعده داشته باشیم.

مدیر کل ارتباط با جامعه و صنعت وزارت علوم ادامه داد: امسال در هفته پژوهش قرار است دانشمندان برتر در همکاری جامعه و صنعت مشخص شوند و از آنها تقدیر خواهد شد. در همین رابطه از دانشگاهها خواسته ایم اساتید و هیئت علمی خود را که کارنامه خوبی در همکاری جامعه و صنعت را داشته اند به ما معرفی کنند که در نهایت ۱۴۰ نفر به ما معرفی شدند.

وی به معیارها و شاخص های تعیین دانشمندان برتر در همکاری با جامعه و صنعت اشاره کرد گفت: مشارکت در فعالیت ها و برنامه ریزی های ملی و منطقه ای، اجرای قراردادهای پژوهشی تقاضامحور، ارائه دستاوردهای مهم اجرایی و موثر در رفع مشکلات کشور و همکاری با نهادها و صنایع کشور برای شناسایی و رفع مشکلات از جمله این معیارها بوده اند.

مدیر کل ارتباط با جامعه و صنعت وزارت علوم در پایان ۴ پیشنهاد را برای ارتباط منسجم میان دانشگاه و صنعت ارائه کرد و افزود: بنده پیشنهاد می کنم برنامه های مشترکی با دانشگاههای فنی تدوین شود و دوره های مهارتی مورد نیاز دانشجویان با دانش آموختگان به صورت گسترده تعریف شود. همچنین راه اندازی کلینیک های مشاوره برای ارتباط گسترده و مستمر با جامعه و استفاده بهینه از  طرح فرصت مطالعاتی برای شناسایی و توسعه همکاری های مشترک با دستگاههای اجرایی کشور ضروری است.